تأثیر آموزش پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی و تاب‌آوری پرستاران

مقدمه: پرستاران به مداخلات روانشناختی مؤثر جهت بهبود کیفیت زندگی و ارتقاء تاب‌آوری در برابر مشکلات حرفه‌ای و اجتماعی نیازمندند. هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی گروه‌درمانی پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی و تاب‌آوری پرستاران بود. مواد و روش‌ها: این پژوهش یک مطالعه آزمایشی با استفاده از طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون با یک گروه گواه بود. جامعه آماری کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان در 22 مناطق مختلف تهران بود. از میان آ‌ها یک بیمارستان (خاتم‌الانبیاء) به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شد و سپس به صورت تصادفی 40 پرستار انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. گروه آزمایش در 12 جلسه گروه‌درمانی مبتنی بر برنامه پذیرش و تعهد به مدت 12 هفته شرکت کردند، در حالی که گروه گواه هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. به‌منظور جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامۀ کیفیت زندگی سازمان بهداشت جها‌‌نی و پرسشنامۀ تاب‌آوری کانر و دیویدسون مورد استفاده قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که آموزش پذیرش و تعهد به طور معنی‌داری کیفیت زندگی آن‌ها (9/1=F1/28؛ 0/005=P) و تاب‌آوری (12/3=F1/28؛ 0/002=P) را بهبود می‌بخشد. در مرحله پیگیری این اثر به طور معنی‌داری بر کیفیت زندگی (9/9=F1/28؛ 0/004=P)  و تاب‌آوری (13/66=F1/28؛ 0/001=P) پرستاران ماندگار بوده است. نتیجه‌گیری: بهبود مهارت‌ها با استفاده از آموزش پذیرش و تعهد می‌تواند به‌عنوان یک روش ایده‌آل برای افزایش تاب‌آوری و بهبود کیفیت زندگی پرستاران مورد توجه قرار گیرد.